2 weeks left in OZ

31 juli 2013 - Burleigh Heads, Australië

Dear Dutchies,

Afgelopen woensdag, de 24ste, het vliegtuig naar Brisbane genomen. Ik had een hele rij voor mezelf dus ik kon bij het raam zitten. Alle andere keren wou ik graag bij de gang zodat je dan een beetje kan bewegen etc. En verder interesseert het opdringen en landen me totaal niet meer, maar nu ik zo bij het raam zat, dacht ik echt even WAUW, wat ben ik gelukkig op het moment. Ik ben in een land waar ik verliefd op ben, heb een super leuke week in Cairns achter de rug met Nicole, heb het vakantiegevoel helemaal, het is lekker weer (vandaag op het nieuws dat dit weer de warmste winter is sinds 1997, lucky me) en ik vlieg hier boven het mooie Great Barrier Reef. 
Verder zag ik het landschap van Queensland (Sunshine State or Smart State, iedere state heeft zijn eigen quote). Ongelooflijk. Er zijn echt hele grote stukken landschap waar echt geen huis te bekennen is. Je ziet alleen een aantal wegen, waar amper auto's rijden! Men beseft half niet hoe indrukwekkend groot het hier is. Ben ik even blij dat ik een vliegticket heb gekocht. Ten eerste 70dollar goedkoper en ik spaar 21uur van  me dag:)

Het was trouwens zo dat Nicole op een avond aan me vroeg als ik 1ding moest noemen wat ik mis van thuis, wat zou het zijn? En echt waar, ik zal je vertellen dat ik echt helemaal niks kon verzinnen.. Dat had me helemaal een goed gevoel!

Eenmaal aangekomen in Brizzy, de trein genomen naar Roma Street, 2uur in de zon gezeten en toen om 1600u ging mijn bus naar Surfers Paradise. Daar kwam ik rond 6uur aan en moest ik nog een hostel zoeken. Dat was al gauw gelukt doordat een surfdude me aansprak en vroeg of ik een hostel zocht:) 
Nice hostel, leuke mensen. Volgende ochtend vroeg gesurfd. Had echt een chill board, maar de surf was echt niks.. wind was on shore en veel te sterk en een te sterke stroming. Daarna board teruggebracht en wat geld terug gekregen en toen echt een super lang stuk over het strand hardgelopen met Mario, duits  again. Vervolgens beetje rondgelopen en toch een Roxy rashvest gekocht. Alleen een bikini is toch te koud en die raak je zo kwijt hehe. Daarna Marry-Anne gebeld over vrijdag, heel vriendelijk en ik keek er naar uit haar te ontmoeten.

Vrijdag de bus naar Burleigh Head genomen en meteen een board gehuurd. Een 7'0", de eerste apostrof staat voor het aantal foot en de tweede staat voor inches. 1 inche is ongeveer 25cm. 
Meteen bij Burleigh Point het water in gegaan. Het is easy om er in te gaan in een rip. Een rip is een plek waar de golven amper breken en waar het water terug gezogen wordt de oceaan  in. Als je daar begint te peddelen scheelt het je energie! Er was weer een hele sterke stroming en de banks (zandbanken) waren niet echt chill. De golven breken namelijk op de zandbanken en de gleuven daarnaast zinnen dus de rip en daar.is het dieper omdat het water weer teruggaat. Klein beginner surftheorielesje. 
Na 2uur het water uitgegaan en terwijl ik op het gras naar the rocks liep sprak een local me aan en vroeg hoe het ging op zijn typisch australisch: hey, how you going girl? Got some clean waves? Nou ik gaf aan dat het zwaar is om back out te peddelen (ik heb geen idee wat dat in nederlands is maar gewoon achterin waar de golven opbouwen). Toen zei hij dat ik even verder moest lopen en vanaf de rotsen erin moet springen. Dus ik daar heen en zag al een paar andere hetzelfde doen, maar dat  zijn locals, sort of pro's!.. Dus ik durfde niet echt te gaan. Doordat je vanaf de rotsen springt moet je heeeeel snel peddelen en als je nog niet als een pro kan duck-diven (met je board en jezelf onder de gold doorduiken, wat om een hele goede timing.en ervaring vraagt) wordt je algauw door een golf gepakt en die smijt je board tegen de rotsen, waardoor het kan breken (en ik zelf ook...). Het draait nou eenmaal om timing en je moet weten hoe de golf zich ontwikkelt. 
Er was een man die in het water sprong met zijn board achterstevoren zodat zijn vins de rotsen niet zouden ramen, maar er kwam een enorme golf aan en echt in een fractie van een seconde had hij zijn board omgedraaid en duck dived onder de wave.door. Heel nice om te zien, maar veel te hoog gegrepen. Ik heb meld dat moment gespaard en waarschijnlijk ook 400dollar die ik zou moeten betalen als ik me board zou breken... 
Eenmaal teruglopende wordt ik vanaf de weg geroepen en vraagt dezelfde.man hoe het ging. Kort gepraat en toen liep ik verder, hij draaide de parkeerplaats op en wenkte me. Ik liep naar hem toe en hij (Ralf, bioloog aan de Uni,rond de 60,surfer voor 20jaar) bood me aan om me naar een strand verderop te brengen (Nobby Beach). Ik wou eigenlijk gaan lunchen maar dacht ah joh ik ga mee. Dus ik stap met niks anders dan mijn board zijn enorme jeep in hij zette me af, wees me waar hij was als ik hem nodig had en ik ging het water weer in. Leuk gesurft en een Braziliaan ontmoet die een day off van work van omdat de surf zo goed was die dag. Toen was ik echt moe en had ik food nodig, maar ik had helemaal niks bij me.. Ralf gaf me wat warme kleren, trakteerde me op lunch, ik het water weer in en na een leuke lange dag bracht hij me weer terug. Toen Marry-Anne ontmoet en echt een leuk huis, mooie kamer en een heerlijk TWEEPERSPOONSbed voor mezelf heeerlijk. Die avond lekker gegeten met haar en een vriendin van der en een hele leuke avond gehad.

Volgende dag vroeg opgestaan en weer naar het strand gegaan. Ik was helemaal kapot van de vorige dag en de nieuwe indrukken dat ik gewoon de hele dag heb gechillt en in de zon gelegen. Leuke avond gehad met Marry-Anne en Donna en weer goed geslapen. Ralf had me gesmst en me uitgenodigd om de volgende te gaan surfen met hem en een student van hem. Hij kende de RUG trouwens heel goed en zelfs een professor van daar. Hier is net een nieuwe GNK uni achtig gekomen dus hij gaat uitzoeken of er een exchange.mogelijk is met Grun en de Gold Coast hihi. 
Anyway er hadden om 9u afgesproken en toen Mini(Marry-Anne is der echte naam, studenten van hem) en Valerie (vriendin van mini) ontmoet en toen gingen we naar Currumbin. Leuke meiden en een leuke surfdag. Het is soms zo ongelooflijk frustrerend maar je moet gewoon doorgaan, alleen dan wordt je beter. Jaaaa I know, maar grrrr soms is dat moeilijk:) Verder vertelde ik eerder al over die rotsen en eraf springen. Nou deze dag stond ik op de rotsen, in Currumbin dus, en ongeveer ma een kwartier gekeken te hebben naar de golven en toen voetje voor voetje de rotsen op geklommen en weer een aantal minuten gewacht en toen sprong ik dan uiteindelijk met mijn hart in mijn keel van de rotsen en PEDDELEN voor me leven want er kwam een enorme golf aan maar I survived! Dat gaf een kick. Daarna geluncht en zij gingen naar huis en ik ging het water weer in at Burleighs. Nogal messy, dus niet heel leuk. Toen was er een competitie bezig, eindje verderop, daar.nog even gekeken en toen terug gelopen. Ik heb me eigen sleutel dus het voelt echt als thuiskomen. 

Maandag relaxt dagje gehad, filmpje gekeken, dingen voor bali uitgezocht en rond de middag maar Burleigh Point naar de local surfers gekeken. ONGELOOFLIJK (mens dat woord gebuik ik zo vaak). Er kwam een enorme swell aan en de surf was echt goed en JAAA er waren barrels. Getting barrels is het ultieme hoogtepunt in het surfen. De golf breek aan 1 kant en overdekt je helemaal totdat je er (hopelijk) weer uitkomt. Ik heb zo'n 3uur gekeken haha. Ik snap niet waarom ze het hier niet Surfers Paradise noemen. 

Dinsdag naar Coolangatta geweest, daar kwam weer een wens uuit, namelijk surfen at Snapper Rocks. Hier wordt altijd the Quiksilver Pro Gold Coast gehouden. Nice gesurft met een 7'2"! Ik had een mooie spot. Ik ging aan de ene kant van de rotsen erin en omdat de stroming zoooo sterk was eindigde ik aan de andere kant en daar was de surf echt chill. Wel was ik telkens als de DOOD dat ik op de rotsen geslagen zij worden maar een beetje spanning is wel goed... Nog leuke vrouw ontmoet en daarna bij Claire haar nettbal gekeken (soort basketbal). 

Vandaag weer chill dagje en met Ralf en Valerie bij Currumbin gesurft. Morgen ga ik naar Byron Bay tot ongeveer 6aug en dan nog even naar Ryan.

Verder is alles hier dus goed. Ben blij dat ik nog 4week heb, maar kijk er ook naar uit om weer thuis te zijn en in me eigen bedje te slapen. 
Verder heb ik een soort van infectie in me been van het koraal van the great barrier reef, maar no worries dat gaat wel weer weg. Waarom vertel ik dit ook. 

All the best. Ik kijk weer uit naar jullie leuke reacties. Dikke kus uit OZ. 

6 Reacties

  1. Sylvia:
    31 juli 2013
    Meid, meid, wat een avonturen en lef heb jij!!
    Fijn dat je zo'n lieve mensen ontmoet.
    Misschien toch goed om eens bij die bioloog te informeren over wat een koraal zo met je kan doen!
    Houd het vakantiegevoel nog maar goed vast en voel goed met wie je mee kunt gaan!
    veel liefs Betty en Sylvia
  2. Kelly:
    31 juli 2013
    Aahhh wat toch supertof eef! Je klinkt ook al echt als een surfchick met je engelse woorden haha. Vermaak je daar nog maar even, ik ben jaloers op je.. Ik kijk uit naar het volgende verhaal! Liefs kell
  3. Annelinde:
    31 juli 2013
    Je klinkt echt super pro met je surfer woorden haha kan het maar moeilijk volgen! Klinkt wel super tof en volgens mij heb je het super naar je zin, dikke kus
  4. Marije:
    1 augustus 2013
    Ooooooh Eef!! Wat heb jij een ongelofelijk goed leven. Het klinkt allemaal fantastisch! Echt geweldig dag je alles gewoon probeert en doet en als een echte surfchick over de golven zoeft. En ook superawesome dat je al die mensen leert kennen die je dan weer verder helpen waardoor je echt alles ervaart! Heel veel surfplezier nog! See you soon <3 xoxo
  5. Yolanda:
    1 augustus 2013
    Love the story!!!! Ben blij dat je het zo naar je zin hebt en heeeeel veel plezier nog lieve eef!
  6. Sandy Hooks:
    2 augustus 2013
    Wauw mooie verhalen hoor, zit hier te smullen! Leuk stukje over de wond in je been. Ik weet niet of het dood of levend koraal is..? Wel weet ik dat als het levend koraal is, je echt ff na de dokter moet gaan omdat dat spul gewoon gaat leven in je voet. Dit kan heel erg nasty worden!